Ladi kyakyawar mace mai kyan surar jiki. Ga katon duwawu, ga manyan nonuwa ga kwankwaso mai razana kan mutane. Makwabciyar, Kande ta bata mata suna a gari yanzu ita kuma Ladi ta shirya rama wa ta hanyar auren mijinta duk da mijin ya riga da ya ma kande Alkawarin cewa ba ze yi mata kishiya ba.
Kadan daga ciki:
Suna na Ladi. Ni ‘yar shekara talatin ce, ina da chocolate skin da kuma fuska mai kyau dai dai gwargwado. Ina da madaidacin tsawo da kuma dan madaidaicin jiki… Banda nono na da duwawuka na. Su kam girman su ya wuce lissafi. Ba wai girma kwacafai ba, suna da girma kuma a mulmule su ke, ko ina yayi round. Duk da cewa ina da kattin nonuwa, dukan su a tsatsaye suke kaman an sa hannu an tallabe su. Bana iya tafiya ban ji duwawuka na su na karkadawa ba ta baya na. Zai yi wuya in wuce da na miji ko kuma ma mace basu juyo suna kallon tafiya ta ba. Sau da yawa na kan ji masu keke da mashin sun fadi a titi sanadiyan kallon maka-makan mazauni na.
Na aje shekaru uku babu aure. Tun da miji na ya rasu ya bar mun dukiya da ‘ya ‘ya biyu ban ma sake kokarin yin aure ba, duk da cewa kullum samari na nema na. Cikin makudan kudaden da muka gada daga miji na, sai na cire na siya gida domin kafin rasuwan sa muna zama a wani babban gidan haya ne a G.R.A. Ban dade da tarewa a layin ba sai na hadu da wata masifaffiyar makociya mai suna Kande wanda ta bi ta takura wa rayuta. Yau ta ce wannan, gobe ta ce wancan. A da muna kawance da ita irin dai na makwabtaka. Watarana na shiga gidan ta hira sai mai gidan ya dawo. Tana ganin an bude mai gate sai ta fara kokarin sallama ta a boye. Da na gane dai tana jin tsoron kada in rikitar mata da miji saboda kyan jiki na sai na mike kawai na ce zan tafi. A wannan lokacin daga ni sai gyale wanda bai iya boye surori na ba. Hatta hijabi ma ba ta iya boye manya-manyan duwawuka na. Na bude kofar fallon dai-dai shi kuma ya budo kofar motar sa. “Ina yini” na ce masa cikin murmushi.
“Lafiya lau… Lafiya lau. Ban gane hajiyar ba.” Kalmomin sa suka fara bacewa daga bakinsa da ya kalle ni. Idanuwan sa na kan faffadar kugu na.
“Suna na Hajiya Ladi. Ina zama a can tsallaken ne”. Na fara mamakin ko me yasa Kande ba ta fito ba. Na dai ce mai sai anjima na juya na tafi, ina jin duwawu na na wani irin sama da kasa suna jijjigawa. Ashe mijinta ya kasa motsi daga bakin kofar motarsa tunda ya ga tafiya ta, burarshi ta yi kato sosai ga shi Kande ta tsaya daga window tana kallon abin da ke wakana tsakanin mu. Ba ayi awowi uku ba sai ga sako ta turo min ta waya.
” Ke shegiya, munafuka, algunguma. Wato dama abin da za ki yi min kenan? Na dauke ki hannu bibbiyu kamar yar uwa ta ashe ke abinda za ki saka min da shi kenan? To bari ki ji, tun wuri ki fita daga harkar miji na, idan ba haka ba sai kin ci kutumar uban ki. Wawiya kawai banziya karuwa”.
Kwata-kwata ban yi mamaki ba da na ga wannan sakon daga wurin ta. Tun ina secondary, na saba jan rabuwar masoya a dalilin kawai na janye hankalin mazajen da babban duwawu na. Da na ga haka kawai sai na ce bazan sake kula ta ba. Amma Kande ita kuma sai abin ta ya ki ci ya ki cinye wa. Ta fara yawo a unguwa tana fada musu su yi hankali da ni, ni tsohuwar karuwa ce kuma ina bin mazajen anguwa. Nan da nan ta lalata min suna a wannan sabuwar anguwan da na tare tun kafin ma a gama sani na. ‘Ya’ya na su ka fara bakin jini, ana nuna su ana cewa ga ‘ya’yan ‘yar iska can. Da abin ya ishe ni sai na ce “Sai na koya ma matar nan hankali.”
Safe na yi na sha wanka na yi kwalliya ta. Na saka takalma masu tsini (wato high heels), Na nemi matsatsun kaya wanda ake ganin cikin su (see-through) na saka ba tare da sa breziya ko pant ba. Da na daidaici lokacin da mijinta zai fita aiki sai na fita kofar gida na tsaya a waje, ina jin yanda nonuwa ne ke neman barka kayan saboda girman su. Ina cikin jiran fitowar sa sai ga wani mutum cikin farin jallabia ya zo waje na.
“Salamu’alaikum”.
” Me ke tafe da kai?”
“Yar uwa na zo ne a kan in ba ki dan shawara ko za ki dauka.”
“Ina jin ka”.
” Wannan shigan da kika yi bai kamace ki ba a matsayin ki na ‘yar hausawa.”
Sai wani ra’ayi na ya ce mun ya kama ta in kunyata wannan mutumin in ba hakaba ba zai rabu da ni ba.
Sai na bankaro kirji na gaba na ja numfashi na sama, nonuwa na suka dada kumburo wa a idon shi na ce “Wannan kirjin nawa ya maka kama da na ‘ya ‘yan hausawa?” Sai idon sa suga wage da ya ga irin girman su, ga su tsaye cak! Yana kallon tsinin nonuwa na suna dambe da kayan da ke jiki na.
“Mama na bayarbiya ce, uba na ne bahaushe.” Malamin na ka ko jin magana na ma baya yi. Hankalin shi ya dauke ga shi buran sa ya dago kaman zai yaga wandon shi.
Muna cikin haka sai ga fitowan mijin Kande. Sai na yi sauri na juya na fara tafiyar yanga, sittin, saba’in, dari da hamsin, duwawu na tsalle suna girgidawa, suna shure junan su. Motarsa na zuwa kusa da ni sai yayi horn dan ya tsai da ni amma sai na yi kamar ban ji shi ba. Na ci gaba da tafiyar yanga na ina murguda duwawu. Can dai da muka kusa yin kwana sai na tsaya. Da na juya sai yayi murmushi da kyakyawar fuskar sa ya ce min
“Hajiya Ladi sai ina haka?”
“Ina kokarin zuwa wajen waterboard ne. Ya gida ya su Kande?”
“Lafiyansu lau. To ai ni ma waterboard din na nufa. Me zai hana in rage miki hanya” sai na yi dariya dai kawai na shiga. Bai san cewa Kande ta ruga ta fada min cewa shi manaja ne a wata babbar kamfani ba wanda take ta gabas inda zai kai mutum kasuwan gari.